Buena navegación con NihilScio!  Página de Facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
traducír al Latin (beta)
It En Es
Palabras encontradas
consentire = asentir Verbo attivo INFINITIVO Presente
(Detalles abajo)
- Conjugación completa di consentire consentire = consentire: Verbo attivo INFINITIVO Presente
significado
Presente
consentireasentir
Conjugación de: consentio, consentis, consensi, consessum, consentire
conjugación: 4 - intransitivo/transitivo - attiva
(Ita) = consentire, essere d'accordo,    intr./tr,
  
(eng) = consent,    agree,    decree,   

conspire,    be consistent with,   

(esp) = asentir,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego consentio
tu consentis
ille consentit
nos consentīmus
vos consentītis
illi consentiunt
Yo asiento
Tu asientes
El/Ella/Eso asiente
Nosotros asentimos
Vosotros asentís
Ellos/Ellas/Esos asienten
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
ego consentiēbam
tu consentiēbas
ille consentiēbat
nos consentiebāmus
vos consentiebātis
illi consentiēbant
Yo asentía
Tu asentías
El/Ella/Eso asentía
Nosotros asentíamos
Vosotros asentíais
Ellos/Ellas/Esos asentían
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego consensi
tu consensisti
ille consensit
nos consensīmus
vos consensistis
illi consensērunt, consensere...
Yo asintí
Tu asentiste
El/Ella/Eso asintió
Nosotros asentimos
Vosotros asentisteis
Ellos/Ellas/Esos asintieron
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego consensi
tu consensisti
ille consensit
nos consensīmus
vos consensistis
illi consensērunt, consensere...
Yo he asentido
Tu has asentido
El/Ella/Eso ha asentido
Nosotros hemos asentido
Vosotros habéis asentido
Ellos/Ellas/Esos han asentido
INDICATIVO
Pretérito plusquamperfecto
ego consensĕram
tu consensĕras
ille consensĕrat
nos consenserāmus
vos consenserātis
illi consensĕrant
Yo había asentido
Tu habías asentido
El/Ella/Eso había asentido
Nosotros habíamos asentido
Vosotros habíais asentido
Ellos/Ellas/Esos habían asentido
INDICATIVO
Pretérito anterior
ego consensi
tu consensisti
ille consensit
nos consensīmus
vos consensistis
illi consensērunt, consensere...
Yo hube asentido
Tu hubiste asentido
El/Ella/Eso hubo asentido
Nosotros hubimos asentido
Vosotros hubisteis asentido
Ellos/Ellas/Esos hubieron asentido
INDICATIVO
Plusquamperfecto
ego consensĕram
tu consensĕras
ille consensĕrat
nos consenserāmus
vos consenserātis
illi consensĕrant
Yo había asentido
Tu habías asentido
El/Ella/Eso había asentido
Nosotros habíamos asentido
Vosotros habíais asentido
Ellos/Ellas/Esos habían asentido
INDICATIVO
Futuro imperfecto
ego consentiam
tu consenties
ille consentiet
nos consentiēmus
vos consentiētis
illi consentient
Yo asentiré
Tu asentiras
El/Ella/Eso asentirá
Nosotros asentiremos
Vosotros asentireis
Ellos/Ellas/Esos asentirán
INDICATIVO
Futuro anterior
ego consensĕro
tu consensĕris
ille consensĕrit
nos consenserĭmus
vos consenserĭtis
illi consensĕrint
Yo habré asentido
Tu habrás asentido
El/Ella/Eso habrá asentido
Nosotros habremos asentido
Vosotros habréis asentido
Ellos/Ellas/Esos habrán asentido
SUBJUNTIVE
Presente
ego consentiam
tu consentias
ille consentiat
nos consentiāmus
vos consentiātis
illi consentiant
Yo asienta
Tu asientas
El/Ella/Eso asienta
Nosotros asintamos
Vosotros asintáis
Ellos/Ellas/Esos asientan
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
ego consentirem
tu consentires
ille consentiret
nos consentirēmus
vos consentirĕtis
illi consentirent
Yo asintiera
Tu asintieras
El/Ella/Eso asintiera
Nosotros asintiéramos
Vosotros asintierais
Ellos/Ellas/Esos asintieran
SUBJUNTIVE
Pretérito perfecto
ego consensĕrim
tu consensĕris
ille consensĕrit
nos consenserĭmus
vos consenserĭtis
illi consensĕrint
Yo haya asentido
Tu hayas asentido
El/Ella/Eso haya asentido
Nosotros hayamos asentido
Vosotros hayáis asentido
Ellos/Ellas/Esos hayan asentido
SUBJUNTIVE
Plusquamperfecto
ego consensissem
tu consensisses
ille consensisset
nos consensissēmus
vos consensissētis
illi consensissent
Yo hubiera asentido
Tu hubieras asentido
El/Ella/Eso hubiera asentido
Nosotros hubiéramos asentido
Vosotros hubierais asentido
Ellos/Ellas/Esos hubieran asentido
POTENTIAL
Presente
ego consentirem
tu consentires
ille consentiret
nos consentirēmus
vos consentirĕtis
illi consentirent
Yo asentiría
Tu asentirías
El/Ella/Eso asentiría
Nosotros asentiríamos
Vosotros asentiríais
Ellos/Ellas/Esos asentirían
POTENTIAL
Pasado
ego consensissem
tu consensisses
ille consensisset
nos consensissēmus
vos consensissētis
illi consensissent
Yo habría asentido
Tu habrías asentido
El/Ella/Eso habría asentido
Nosotros habríamos asentido
Vosotros habríais asentido
Ellos/Ellas/Esos habrían asentido
IMPERATIVO 
Presente
consenti
consentite
Futuro
consentito
consentito
consentitote
consentiunto
asente
asintid

ve a asentir
vaya a asentir
id a asentir
vayan a asentir
INFINITIVO  
Presente
consentireasentir
INFINITIVO  
Pretérito perfecto
consensissehaber asentido
INFINITIVO  
Futuro
consessurum esse, consessuram esse, consessurum esse, consessuros esse, consessuras esse, consessura esse...ir a asentir
GERUNDIO
consentiendi, consentiendo, consentiendum, consentiendo...de asentir
a asentir
para asentir
por asentir
SUPINO
consessumasentir
PARTICIPLE significado
Presenteque asiente
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.consentiens
Gen.consentientis
Dat.consentienti
Acc.consentientem
Voc.consentiens
Abl.consentiente, consentienti...
consentientes
consentientium
consentientibus
consentientes
consentientes
consentientibus
Feminina 
Nom.consentiens
Gen.consentientis
Dat.consentienti
Acc.consentientem
Voc.consentiens
Abl.consentiente, consentienti...
consentientes
consentientium
consentientibus
consentientes
consentientes
consentientibus
Neutro 
Nom.consentiens
Gen.consentientis
Dat.consentienti
Acc.consentiens
Voc.consentiens
Abl.consentiente, consentienti...
consentientia
consentientium
consentientibus
consentientia
consentientia
consentientibus
PARTICIPLE significado
Futuroque ha de asentir
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.consessurus
Gen.consessuri
Dat.consessuro
Acc.consessurum
Voc.consessure
Abl.consessuro
consessuri
consessurorum
consessuris
consessuros
consessuri
consessuris
Feminina 
Nom.consessura
Gen.consessurae
Dat.consessurae
Acc.consessuram
Voc.consessura
Abl.consessura
consessurae
consessurarum
consessuris
consessuras
consessurae
consessuris
Neutro 
Nom.consessurum
Gen.consessuri
Dat.consessuro
Acc.consessurum
Voc.consessurum
Abl.consessuro
consessura
consessurorum
consessuris
consessura
consessura
consessuris

- Conjugación completa di consentiri Forma pasiva
Continúe buscando en la web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021